O paru niechlubnych pamiątkach z epoki komunistycznej i wysiłkach związanych z ich eliminacją

Ostatnio wiele się mówiło o barszczu Sosnowskiego, czyli niebezpiecznej dla ludzi roślinie, która wywołuje z trudem gojące się oparzenia, a niekiedy kontakt z nią może skończyć się zgonem. W naszym państwie ta roślina jest wciąż mało znana, chociaż można ją łatwo spostrzec na polach, bo jej kwiat najczęściej góruje nad innymi roślinami.

Barszcz Sosnowskiego jest spadkiem epoki komunistycznej, gdyż wtedy został przytransportowany z dalekiego Kaukazu. A obecnie wszystkimi dostępnymi sposobami próbuje się go wykorzenić, lecz nie jest to banalne zadanie do wykonania.Kolejną pozostałością po Peerelu jest eternit, którym wtedy przykrywano dachy domostw oraz budynków gospodarczych. Ten prefabrykat był tani w produkcji i rzecz jasna tańszy od używanej od lat dachówki.

Czy uważasz, że zamieszczone tu informacje są atrakcyjne? Jeśli tak, to przejrzyj treść (https://urbanski.pl/mieszkania-torun/ul-malachowskiego-11), a odnajdziesz w tamtym miejscu podobnie ważne wiadomości, które przyciągną Twą uwagę.

Teraz wielu gospodarzy usiłuje się go pozbyć, ponieważ zawarty w nim azbest (), jak powszechnie wiadomo, staje się przyczyną chorób nowotworowych. Wymiana eternitu na dachówkę postępuje dość opieszale. Wszystko z tego powodu, że gruntowny remont poszycia dachowego jest bardzo kosztowny i nie każdy obywatel ma tyle oszczędności, żeby się go w ogóle rozpoczynać.Tak niebezpieczne odpady (zobacz tonsmeier południe) przemysłowe nie powinny lądować na leśnych wysypiskach. Poza tym samodzielne usuwanie eternitu z konstrukcji dachowej bez odpowiedniego ubrania roboczego i maski może być przyczyną tak poważnego schorzenia jak rak płuc – szkoda, że nie każdy uświadamia sobie skalę zagrożenia, a taka choroba jest w końcu niezwykle podstępna i potrafi zaatakować znienacka. Bądź co bądź, azbest pozostaje materiałem skrajnie niebezpiecznym, a jego likwidowanie może być wykonane jedynie przez specjalną firmę. Omawiana sprawa staje się na tyle ważna dla nas, że utylizacja odpadów niebezpiecznych doczekała się uregulowań prawnych (). I według zapisów ustawy śmiercionośna substancja ma zupełnie zniknąć z obrotu do 2032 r.

Odpady niebezpieczne lub trujące rośliny to tylko niektóre pamiątki, o których wolelibyśmy zapomnieć. A jesteśmy w stanie wskazać również inne, zupełnie nietrafione pomysły, lecz na szczęście bez adnotacji o zagrożeniu. Na przykład, w Popielnie, czyli małej wiosce na Mazurach, a konkretniej na obszarze placówki naukowej żyje żubroniobizon. Ten zwierz jest genetyczną mieszanką aż trzech innych zwierząt i nietrudno się wywnioskować, że jego hodowla również się nie powiodła, a nazwa gatunkowa bywa znana chyba jedynie przyrodnikom oraz zapalonym turystom.